Afgelopen vrijdag stond ik met een collega in ons kleedlokaal en hadden we het over de drukke weken die we achter de rug hadden. “Pfff”,  zei ik, “ik zal blij zijn als deze week voorbij is. Ik krijg net ook nog een mailtje van een cursist of ik zo snel mogelijk haar opdrachten wil nakijken, ik weet niet wanneer ik dat moet gaan doen. Ik heb ook maar 24 uur in een dag zitten, en daarvan wil ik er toch wel 8 slapend doorbrengen”. Mijn collega: “slaap jij dan ook wel eens?” Waarop ik reageer: “uh dat weet ik niet meer zeker. Ben ik nu wakker of slaap ik nog? Ik heb toch een droombaan?” We kwamen uiteraard niet meer bij van het lachen.

Dat laatste zorgde er overigens wel weer voor dat we fris en vrolijk aan onze zwemlessen gingen beginnen. Juist in dit soort weken is het belangrijk om de lol ervan in te blijven zien en een beetje te relativeren, hoe lastig dat soms ook is. Nu moet ik zeggen dat ik van lesgeven sowieso altijd erg veel energie krijg. Energie die je er zelf uiteraard ook instopt om het voor de kinderen zo leuk en leerzaam mogelijk te maken. Als je dat op een goede manier doet, dan krijg je daar ook veel voor terug. Niet alleen bij de kinderen, maar ook bij de volwassenen in de beweeglessen.

Afgelopen week kwam iemand van de beweegles naar me toe en zei: “jij bereid je lessen altijd wel heel goed voor niet?” Hier kon ik alleen maar bevestigend op reageren. “Wanneer doe je dat dan”? Ook zij had in de gaten dat we het momenteel nogal druk hadden. “Dat doe ik meestal in de weekenden, maar dat vind ik geen probleem hoor. Dat past nu eenmaal bij mij, zo zit ik in elkaar. Ik wil het voor iedereen goed doen en daar hoort een stukje eigen arbeid bij”. Op dat moment vond ik het overigens wel heel fijn om van een klant te horen dat je alles goed voorbereid. Dat is sowieso een stukje waardering naar jezelf toe en fijn dat het ook opgemerkt wordt.

Die vrijdagmiddag tijdens de les komt een kind naar me toe en vraagt: “waarom moet ik eigenlijk dit t-shirt vandaag aan? Dat hebben ze toch alleen maar aan als je in het diepe bad zwemt?” “Dat klopt”, zei ik “maar vanaf volgende week ga jij ook naar het diepe bad, dus doen we dit nu stiekem al even oefenen”. Een grote lach verscheen op haar gezicht, maar zonder erbij na te denken zei ze ook gelijk: “maar dan moet ik jou missen!” Ooohh, mijn hart smelt altijd als een kind dat zegt.

Yep, ik heb inderdaad een “droombaan”. 😊