Afgelopen week stond er iemand bij de receptie met een vraag. We zijn momenteel flink bezig met onze campagne om iedereen vóór het zwemmen te laten douchen. Dat lukt al bijzonder goed, dus daarvoor alvast dank aan iedereen die hier begrip voor toont.

De vraag die deze klant had, ging echter over iets anders: of ik nog een extra regel op de flyer wilde zetten. Nieuwsgierig als ik ben, vroeg ik natuurlijk wat zij daar dan graag op wilde zien.
“Dat iedereen zijn of haar badkleding na het zwemmen netjes in een plastic tas doet en het níét uitwringt in het kleedhokje! Ik hoor het gewoon naast me op de vloer kletteren. En dan moet de volgende zich in dat kletsnatte hokje omkleden…”

Tja, daar heeft ze een punt.
Om zeker te weten dat het verzoek niet over onze schoonmaak ging, vroeg ik nog even of ze vond dat wij de hokjes continu schoon moesten maken. Gelukkig niet, ze begreep heel goed dat dat eigenlijk onmogelijk zou zijn.

Het zijn van die dingen die horen bij de mens, bij opvoeding, bij normen en waarden. Wat is geoorloofd en wat minder? Hou je alleen rekening met jezelf, of denk je ook aan de ander?
In een zwembad kom je die grens tussen eigen belang en gezamenlijk gebruik vaak tegen. Een paar herkenbare voorbeelden:

• Is de baan waarin je zwemt van jou alleen, of mag er ook iemand anders in?
  Ergernissen tijdens het banenzwemmen ontstaan vaak als iemand niet aan de kant gaat voor een snellere zwemmer.
• Is het gepast om onder de douche jezelf onder je badkleding te wassen?
  Niet iedereen vindt dit prettig om te zien.
• Waarom laat je je kleding hangen in een kleedhokje terwijl je gaat zwemmen?
  Is dat hokje dan van jou? Of kunnen er in de tussentijd ook anderen gebruik van maken? Voor de duidelijkheid: in de grote kleedlokalen is het wél toegestaan om kleding achter te laten, in de kleine kleedhokjes niet.
• Je bent niet alleen in een open kleedruimte, ook al zit er een afscheiding tussen.
  Waarom mag een ander dan meegenieten van jouw telefoongesprek? Even melden dat je in het zwembad bent en later terugbelt, is ook prima.
• Zijn je kinderen al omgekleed en jij nog niet?
  Dat is geen vrijbrief om ze gillend door de kleedruimte te laten rennen.
• “Mijn haar wordt nat doordat iemand borstcrawl zwemt in mijn baan.”
  Waarom kom je dan naar een zwembad om te bewegen? Als je echt droog wil blijven, ben je waarschijnlijk in de verkeerde baan beland.
  Een ongeschreven regel: als je vaak wordt ingehaald, hoor je in een rustigere baan. Daar wordt meestal ook minder gespetterd.

Wellicht kunnen onze bezoekers zélf ook nog een paar aanvullingen bedenken, ik hoor ze de komende week vast bij de receptie.
Het zijn vaak ongeschreven regels van fatsoen. We gaan ze dan ook niet formeel beschrijven, maar vertrouwen erop dat iedereen zich netjes gedraagt.

Toch vond ik het goed om er even aandacht aan te besteden in deze column. Daarom dank ik de klant voor de inspiratie. En wie weet… misschien leest iemand die zich aangesproken voelt deze column en denkt: “Hé, daar kan ik inderdaad iets mee.”
Dan hebben we er tóch iets mee gewonnen.