Vrolijk en blij druppelen ze weer een voor een binnen, de kinderen van mijn zwemles. Elke les begin ik met een spelvorm waarin al belangrijke vaardigheden voor het zwemmen verwerkt zitten. Deze week gingen we figuurzwemmen. We draaiden aan een rad waarop verschillende figuren stonden, zodat ze konden zien welk figuur ze samen moesten vormen. Vaak heb ik zeer actieve spellen met ook een wedstrijdelement, maar deze week was het iets rustiger. Dat betekende overigens niet dat ze het minder leuk vonden. Zeker niet, want ze mochten zelf ook een paar keer aan het rad draaien.

Enthousiast probeerden ze de figuren na te maken en tegelijkertijd waren ze bezig met drijven, watertrappelen en zwemslagen (tussen het maken van de figuren door). Uiteraard beseften ze dat niet, want het figuur móést gemaakt worden!
En dat is precies het mooie aan speels lesgeven met verschillende spelvormen: ze hebben vaak niet door dat ze aan het leren zijn. Je kunt natuurlijk zeggen: “We gaan allemaal tien tellen op de rug drijven.” En dat dan vijf keer achter elkaar. Hoe saai is dat?
In deze spelvorm deden ze exact hetzelfde, maar bleef het leuk omdat ze steeds een ander figuur moesten vormen, snel bij elkaar moesten komen, moesten samenwerken en vervolgens in dat figuur tien tellen moesten blijven liggen.

Dit is maar een klein voorbeeld van de spelvorm aan het begin van de les. De rest van de les deel ik de groep altijd in tweeën. De ene helft leert iets nieuws (daar sta ik zelf bij) en de andere helft oefent vaardigheden op verschillende manieren om die goed in te slijten. Wanneer je denkt dat dit saai wordt, heb je het mis!

Ook in deze oefenvormen zorg ik ervoor dat kinderen met plezier aan de slag gaan. Ze moeten bijvoorbeeld graag naar de overkant wíllen zwemmen, omdat daar iets leuks te doen is. Het doel wordt daardoor helder: zo goed of snel mogelijk naar de overkant om iets leuks te doen. Dat motiveert enorm. Dit doen we zowel bij het aanleren als bij het automatiseren. Geef ze daar nog even de mogelijkheid om zelf iets te kiezen, en het feestje is compleet.
Daarna herhalen we hetzelfde principe nog een keer, maar dan met andere oefenvormen en andere vaardigheden. Zo blijft het leuk, speels, gezellig, plezierig én leren ze ook nog ontzettend veel.

Naast plezier draait het vooral om zelf ervaren. Door middel van spelvormen en uitdagingen leren kinderen hoe ze bijvoorbeeld een zwemslag moeten uitvoeren. Dit beklijft vaak veel beter dan wanneer wij ze steeds vastpakken en overal bij helpen. Zie je mij dus eens met mijn handen op mijn rug staan, dan weet je dat ik een kind aan het uitdagen ben om zelf te ontdekken waarom een slag op een bepaalde manier uitgevoerd moet worden. Niet omdat ik niet wil helpen, maar omdat het soms béter werkt om juist niet te helpen.

Het werkt natuurlijk niet altijd en bij iedereen, maar mijn ervaring is dat het leren zo sneller gaat en beter blijft hangen.
En dat is uiteindelijk waar we het voor doen: een leven lang zwemplezier.